255.

Dziewczyny, już przygotowane na wyjście czekały na swoich chłopaków. Siedziałam na kanapie tępo patrząc na drzwi. Chciałam żeby wszyscy już sobie poszli, a ja  w spokoju mogła wyjść do lekarza. Nagle usłyszałam dzwonek do drzwi. Mary z przejęciem podbiegła do nich szybko je otwierając.
- Wejdziecie? - spytała.
 I weszli. W dodatku z Syriuszem. Jeszcze tego brakowało.
- Hej Dorcas - James podszedł i przytulił mnie - Przepraszam, że przyszliśmy z Syriuszem, ale chciał z tobą porozmawiać - wyszeptał.
  Nie odpowiedziałam, zrobiłam tylko oburzoną minę dając znak żeby sobie poszli.
- Zostawiamy was, tylko proszę, nie pozabijajcie się - Potter pokazał dwa kciuki do góry, za to ja odpowiedziałam mu jednym do dołu.
 Gdy drzwi się zamknęły spytałam Syriusza:
- O co ci znowu chodzi?
- Znowu? - zapytał zdezorientowany
- Tak. Ostatnio, gdy chciałeś porozmawiać prosiłeś mnie, żebyśmy do siebie wrócili. Jeśli o to chodzi, moja odpowiedź to wciąż "nie". Zachowujesz się jak Potter, gdy ganiał za Lilką.
- Nie pochlebiaj sobie - Black odchrząknął najwyraźniej przypominając sobie, że nie przyszedł się kłócić - Właściwie przyszedłem, żeby znów przeprosić. Nie musimy do siebie wracać, chodzi tylko to, żeby nie było między nami tej napiętej relacji. Ty może mnie nienawidzisz, ale ja nadal cie kocham i nie chce żebyś patrzyła na mnie spod byka.
- Jesteś śmieszny - spojrzałam na Blacka jakbym się nim brzydziła - Zdradziłeś mnie! Upokorzyłeś! A teraz chcesz być przyjacielem?!
- Może i złamałem ci serce, ale ...
Nie dokończył, gdyż mu przerwałam:
- Nie. Nie złamałeś mi serca, nikt nie złamie mi serca.

- Myślę, ze powinieneś już wyjść. I nie wracajmy już do tego tematu, nigdy.